รีเซอาเกิดเมื่อปี 1912 ในดอมเนชต์ หมู่บ้านในเทศมณฑลอาร์เจช ในเขาคาร์เพเธียใต้ บิดและมารดาคืออีโยน และ มารีอา ชูซา (Ion and Maria Șuța) ซึ่งเป็นไพร่ติดที่ดิน เมื่ออายุ 19 ปี เธอย้ายไปยังหมู่บ้านใกล้ ๆ ซึ่งคือนุกชออารา ที่เธอแต่งงานกับเจออร์เจ รีเซอา (Gheorghe Rizea) ซึ่งเป็นลูกจ้างของลุงเธอ จอร์เจ ชูซา (Gheorghe Șuța)[4]

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง กองทัพโซเวียตนำเอารัฐบาลคอมมิวนิสต์มาประกาศใช้ในโรมาเนีย ลุงของรีเซอาซึ่งเป็นผู้นำท้องถิ่นของพรรคไพร่แห่งชาติถูกฆาตกรรมโดยตำรวจลับในวันเลือกตั้ง มีแหล่งข้อมูลระบุปีอยู่ที่ 1946 ไม่ก็ 1948[5] สามีของรีเซอาจึงเข้าร่วมเป็นทหารกองโจรต้านคอมมิวนิสต์ ไฮดูชีย์ มุสเกลูลุย ซึ่งนำโดยจีออร์เจ อาร์เซเนสกู ส่วนเอลีซาเบตาให้การสนับสนุนอาหารและอื่น ๆ แก่กองทหาร[4][1] เมื่อคืนวันที่ 18 มิถุนายน 1949 สมาชิกขอบกลุ่มอาร์เซเนสกูถูกตำรวจลับลอบโจมตี มีผู้เสียชีวิตสองราย และที่เหลือหลบหนีไปได้ หลังจากนั้นกองพลของตำรวจลับจึงทำการสำรวจพื้นที่ครั้งใหญ่ใช้พลทหารรวมสองกองพันรอบบริเวณ รีเซอาถูกจับกุมจากการให้ความช่วยเหลือกลุ่ม ถูกทุบตี และนำตัวไปเรือนจำปีเตชต์ ถูกคุมขังนาน 18 เดือนขณะรอการตัดสิน จากนั้นจึงถูกตัดสินจำคุกเจ็ดปี[6]

หลังถูกปล่อยตัวจากคุก เธอยังคงให้อาหารและส่งข่าวสารแก่นักต่อสู้ต้านคอมมิวนิสต์ในเขาคาร์เพเธียใต้ เมื่ออาร์เซเนสกูถูกจับกุมในปี 1961 เธอก็ถูกดำเนินคดีเช่นกัน และถูกประกาศให้เป็น "dușman al poporului" (ดุชมันอัลปอปอรูลุย; ศัตรูของประชาชน) และตัดสินจำคุก 25 ปี อยู่ที่เรือนจำสตรีในมิสเลอา[1] สามปีต่อมา ในปี 1964 จึงได้รับการปล่อยตัวจากข้อตกลงนิรโทษกรรม (general amnesty)[2]

ตลอดสิบสองปีในคุก เธอถูกทารุณกรรมหลายรูปแบบ เช่น ถูกจับมัดแขวนโดยใช้เส้นปมของเธอเองจากตะขอ แล้วจึงถูกทุบตีจนสลบไปเพราะมีซี่โครงหัก[7] นอกจากนี้ถูกโกนหัว, เผา, ทุบตีด้วยพลั่ว เมื่อออกจากเรือนจำ เธอไม่มีทั้งผมและเดินไม่ได้ เพราะเข่าถูกทุบทำลายไปหมด

หลังการปฏิวัติล้มล้างคอมมิวนิสต์เสร็จสิ้นในปี 1989 เรื่องราวของเธอกลายมาเป็นที่รับรู้อย่างกว้างขวางจากการให้สัมภาษณ์ซึ่งปรมกฏในสารคดีปี 1992 เรื่อง Memorialul Durerii โดย ลูซีอา ฮอสซู-ลองกิน (Lucia Hossu-Longin [ro])[3] ในปี 2001 อดีตกษัตริย์ มีฮาอิลที่หนึ่งแห่งโรมาเนีย เสด็จเยี่ยมรีเซอาที่บ้านของเธอในนุกชออารา[7]

รีเซอาเสียชีวิตในปี 2003 ด้วยปอดอักเสบไวรัส ที่โรงพยาบาลในปีเตชต์[8]

มีถนนในเมืองยัช, นุกชออารา, ตีมีชออารา และ วอลุนตารี ที่ตั้งชื่อตามชื่อเธอ